Cmentarz. Kolorowy i piękny świat Żywych.

 

Pewnego słonecznego dnia czerwca wybrałam się na cmentarz. 

 

W tym miejscu można myśleć, 

że naturalnym stanem dla człowieka, 

i zarazem jego przeznaczeniem, jest nieistnienie. 

 

Wszystko inne, prócz śmierci i niebytu, jest tak naprawdę odstępstwem od normy.

Grób przeważnie opowiada historie dwóch rzeczywistości -

- paradoksalnie najwięcej mówi o świecie żywych... jeszcze żywych. 

O tych, którzy pielęgnują pamięć o bliskich... bądź też mają ją gdzieś.

 

 

 

 

• jedna, 
• jedyna 
• prawdziwa MIŁOŚĆ,  

        - jedna - na całe życie, 

- jedna - po grób?

 

 

 

Ludzie, których od dawna już nie ma -

zamrożeni na fotografiach i w pamięci żywych

"...oczekują zmartwychwstania"

 

 

 

Wciąż żyjący pamiętają.

 

 

 

Śmierć zawsze oznacza bałagan...

Bezwzględne i brutalne wywrócenie czyjegoś świata do góry nogami.

*  *   *

I to co najgorsze, najgorsze na świecie: 

Na chwilę.

_____

Krew z krwi.  

Ciało z mojego ciała.

Pozwolić poznać, pokochać całym sercem. 

...brutalnie odebrać.

 

 

  

 

 

. . .

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie...  Im wszystkim.